برنامه امنیتی
در صورتی که شما در یک رابطه خشونت آمیز زندگی می‌کنید، تهیه یک برنامه امنیتی شخصی برای خودتان معقول و منطقی است. به این ترتیب برای شرایط بحرانی آینده آمادگی بهتری دارید و از امنیت بیشتر و تسلط بیشتر بر وضعیت خودتان برخوردار می‌شوید.
شما خودتان تعیین می‌کنید که چه اقداماتی برای شما اهمیت دارند. انتظار می‌رود که موارد ذکر شده به عنوان دستورالعمل‌ها و پیشنهاداتی به شما کمک کنند، البته برای شما جایگزین مشاوره نمی‌شوند. اغلب یک برنامه امنیتی مطلوب نیز حفاظت کافی فراهم نمی‌کند. در یک خانه زنان به دنبال حمایت، کمک و پشتیبانی باشید.
برنامه فرار
- در صورتی که از این امکان برخوردار هستید، باید محدوده خطر را ترک کنید. چگونه می‌توانید در سریع ترین زمان از خانه خارج شوید؟
- همچنین به این مساله فکر کنید که در خانه خودتان برای محافظت از خود به کجا می‌توانید فرار کنید.
- کدام فضاها قابل مسدود سازی هستند و احتمالا حتی امکان خروج از خانه را فراهم می‌کنند؟ (به طور مثال پنجره‌ها برای خروج از خانه یا درخواست کمک کردن)
- آیا تلفن همراه شما در این فضاها کار می‌کند؟
- آیا می‌توانید با پلیس تماس بگیرید؟
تلفن
- آیا شما این امکان را دارید که در هر زمان به صورت تلفنی کمک دریافت کنید (تلفن همراه)؟
- آیا شما شماره تماس‌های اضطراری را در تلفن همراه خودتان ذخیره کرده‌اید؟
- در غیر این صورت در کجا می‌توانید در هر زمان تلفنی صحبت کنید؟ آیا همسایگانی وجود دارند که شما بتوانید نزد آن‌ها تلفنی صحبت کنید؟
- همیشه پول خرد همراه خود داشته باشید تا در وضعیت اضطراری بتوانید از یک باجه تلفن عمومی نیز استفاده کنید.
شماره تماس‌های اضطراری
فهرستی حاوی شماره تلفن‌های مهم و نشانی بستگان، دوستان و مراکز کمک رسانی تهیه کنید.
این شماره تماس‌های اضطراری نیز مهم هستند
- خانه زنان 22 77 05
- پلیس 133
- امداد و نجات 144
- آتش نشانی 122
در شرایط بحرانی ممکن است این اتفاق رخ دهد که شماره تلفن‌هایی که در مواقع دیگر از حفظ هستید، دیگر به یاد نیاورید.
پشتیبانی
- چه کسی می‌تواند در محیط اطراف مجاور شما به شما کمک کند؟
- آیا به طور مثال همسایه‌ای هست که بتوانید به او اعتماد کنید؟ در مورد وضعیت خودتان با او صحبت کنید و از او درخواست کنید، در صورتی که سر و صدا یا فریادهای کمک قابل شنیدن بود، به پلیس اطلاع دهد. شما همچنین می‌توانید در صورت نیاز به پشتیبانی علامت مشخصی را با او هماهنگ کنید (به طور مثال ضربه زدن یا یک شی که شما آن را از پنجره آویزان می‌کنید). بسیاری از همسایگان نیاز به چنین درخواست اضافی دارند، زیرا در غیر این صورت تمایل به «دخالت کردن» ندارند.
فرزندان
این مهم است که وضعیت خودتان را برای فرزندانتان متناسب با سن و سال آن‌ها توضیح دهید.
با فرزندانتان در این مورد صحبت کنید:
- که آن‌ها احتمالا در را برای پدر یا پدرخوانده و غیره باز نکنند،
- که چگونه آن‌ها می‌توانند در یک وضعیت اضطراری به پلیس اطلاع سانی کنند،
- که در صورتی که پدر یا پدرخوانده در مقابل مهد کودک یا مدرسه ایستاده باشد، آن‌ها چگونه می‌توانند واکنش نشان دهند (به مهد کودک و مدرسه اطلاع دهید!)،
- که احتمالا لازم است خانه را ترک کنید.
از فرزندانتان درخواست کنید که بگویند حال آن‌ها چطور است.
کودکان اغلب فکر می‌کنند که مسئول وقوع خشونت هستند. برای آن‌ها توضیح دهید که آن‌ها هیچ تقصیری در وقوع خشونت ندارند.
کلیدها
درخواست کنید که یک دسته کلید دوم از همه کلیدهای مهم (خانه، خودرو، …) برای شما ساخته شود و این دسته کلید را در یک مکان امن، در خارج از خانه خودتان، به طور مثال نزد یکی از دوستان نگه دارید.
مدارک، دفترچه‌های حساب پس انداز، سایر اشیای قیمتی
نسخه‌های کپی مهمترین مدارک خودتان را نزد خود نگه دارید و اصل مدارک را، همراه با اشیای قیمتی دیگر به یک مکان امن منتقل کنید.
کیف وضعیت اضطراری
یک کیف حاوی مهمترین چیزها برای خودتان و فرزندانتان آماده کنید و این کیف را در یک مکان امن نگهداری کنید. کیف باید حاوی این موارد باشد: مدارک لازم، نشانی‌ها، لباس، لوازم آرایشی و بهداشتی، داروها، کلیدها، پول، اسباب بازی‌های فرزندان، …
مدارک
وقایع خشونت آمیز را یادداشت کنید (به طور مثال در یک دفتر خاطرات) و از مصدومیت‌های خودتان یا تخریب‌ها در خانه عکس بگیرید. در صورت اعلام جرم ممکن است این موارد ثبت شده به شما کمک کنند.
اقامتگاه
با دوستان و بستگانتان در این مورد صحبت کنید که آیا در وضعیت اضطراری می‌توانید پیش آن‌ها بمانید. این اقامتگاه باید امن باشد و شما باید در هر زمان اجازه ورود داشته باشید. خوب است اگر بتوانید یک کلید نیز دریافت کنید.
البته شما همچنین می‌توانید در هر زمان از روز و شب با یک خانه زنان تماس بگیرید.
ایده‌های شخصی
در ارتباط با تدابیر امنیتی دیگر چه چیزی به ذهن خودتان خطور می‌کند؟ شرایط زندگی و وضعیت سکونت خاص خود را مد نظر قرار دهید.
در صورتی که نیاز به پشتیبانی دارید،
به خانه‌های زنان یا به مرکز مشاوره مراجعه کنید.